Wanneer iemand komt vast te zitten in zijn of haar leven,
kan het aangewezen zijn om de stap naar hulpverlening te zetten.

De basis van deskundige hulpverlening blijft ruimte voor ontmoeting en op verhaal kunnen komen.

Mijn lijfspreuk is:  ‘de hulpvrager aan het woord’.

Het fundament daarbij is een open mensvisie van de hulpverlener naar de hulpvrager.

Mijn lijfspreuk is: ‘zoals men denkt over de mens, zo gaat men er mee om’.

De motor van verandering ligt in de kracht van de therapeutische relatie.

Mijn lijfspreuk is: ‘dit is de oor-sprong’…

En medicatie?

Mijn advies is: ‘indien niet nodig dan zeg ik dit; indien wel, dan zeg ik dit ook’.

En waarom psychoanalyse?

The proof of the pudding is in the eating ...